85 osób przystąpiło w tym roku do projektu „Wybitnie uzdolnieni na Politechnice Wrocławskiej”. O tym, co daje udział w tym programie i jakie są efekty współpracy z tutorem, opowiadali młodzieży szkolnej nasi studenci podczas konferencji „Debiutanci Nauki”.

– Na Politechnice jak najwcześniej staramy się zauważać, wyłapywać, a potem doceniać i wspierać osoby z potencjałem – mówił podczas rozpoczęcia wydarzenia rektor prof. Arkadiusz Wójs, zachęcając tym samym do udziału w prowadzonym od 2013 r. programie „Wybitnie uzdolnieni na Politechnice Wrocławskiej”.

Do tej pory wzięło w nim już udział prawie 700 osób. Adresowany jest on do najbardziej uzdolnionych kandydatów, którzy podejmują studia na PWr: laureatów ogólnopolskich olimpiad i konkursów oraz osób, które miały wyróżniające się wskaźniki rekrutacyjne. Każdy z takich kandydatów może starać się o dołączenie do programu.

W tym roku z ponad 100 chętnych wybrano 85 osób. Każda z nich otrzyma wsparcie w postaci: stypendium w wysokości od 400 do 700 zł miesięcznie, miejsce w domu akademickim, opiekę tutora.

– W takich projektach, których na uczelni mamy naprawdę wiele i to dla każdej grupy wiekowej, chodzi nam o jedno – promowanie doskonałości naukowej – mówił prof. Arkadiusz Wójs. – Ostatnim z nich jest profesor magnus, gdzie wzorem uczelni światowych celebrujemy naszych najwybitniejszych profesorów. Mam nadzieję, że dziś są wśród was tacy, którzy taką ścieżkę od debiutanta do profesora przejdą.

Podczas zorganizowanej już po raz drugi konferencji „Debiutanci Nauki” uzdolnieni studenci z PWr, biorący udział w programie „Wybitnie uzdolnieni na Politechnice Wrocławskiej”, opowiadali o wynikach swoich badań prowadzonych po okiem opiekunów naukowych. Podzielili się też swoimi doświadczeniami i opowiedzieli o tym, jakie szanse daje indywidualna praca z tutorem.

– To prawdziwe święto dla PWr, że na jednej sali zgromadziło się tak dużo osób, w których widzę tyle entuzjazmu i radości – mówiła prof. Agnieszka Bieńkowska, prorektor ds. kształcenia. – Cieszę się, że są tutaj zarówno osoby, które już uczestniczyły w naszym programie dla wybitnie uzdolnionych, biorą w nim udział teraz, jak i przede wszystkim witam tych, którzy – mam nadzieję – wkrótce się u nas pojawią.

Warto mieć przewodnika naukowego

Jedną z największych zalet programu jest dla studentów współpraca z tutorem. Dzięki niej szybko mogą zostać włączeni do prac naukowo-badawczych na uczelni. Do tej pory z tej opcji skorzystało prawie 300 studentów.

– Dla mnie opieka tutorska jest kluczowa do tego, byście jak najszybciej mogli się wdrożyć i cieszyć tym, co jest najfajniejsze na uczelni, czyli badaniami naukowymi – mówił rektor prof. Arkadiusz Wójs.

Podczas konferencji efekty swoich pierwszych prac badawczych zrealizowanych na PWr przedstawiła czwórka studentów. Katsiaryna Viarenich uczy się na Wydziale Informatyki i Telekomunikacji. Pochodzi z Mińska, a jej pasją od zawsze była matematyka. W swoim kraju z powodzeniem startowała w wielu olimpiadach, w jednej z nich uzyskując ósme miejsce w skali całego kraju w swojej kategorii wiekowej. Szukając możliwości studiowania w Polsce, trafiła na politechniczny konkurs „Matematyka nasz wspólny język”. Dzięki zwycięstwu w nim zakwalifikowała się do programu „Wybitnie uzdolnieni na Politechnice Wrocławskiej”.

– Dla mnie udział w tym projekcie, bliska współpraca z naukowcem, to coś wspaniałego. Znalazłam temat, który mnie interesuje, w którym mogę się rozwijać oraz zespół, który mi w tym pomaga. Jeśli naprawdę zależy komuś na tym, by się szybko rozwijać, to jest to najlepsza możliwa opcja – mówi Katsiaryna Viarenich, która wspólnie ze swoim tutorem dr. hab. inż. Tomaszem Kajdanowiczem, prof. uczelni zajęła się tematyką sztucznej inteligencji.

Podczas konferencji wyjaśniała m.in., jak zamienić rzeczy w wektor, czyli przedstawiać różne kwestie w formie liczbowej, tak aby zachowywały swoje cechy i potem zasilały np. modele uczenia maszynowego.

Według prof. Tomasza Kajdanowicza z WIT bycie przewodnikiem dla wybitnego studenta to realizacja pewnej odpowiedzialności: – Człowiek w pewnym momencie dorasta do tego, by podzielić się swoimi możliwościami organizacyjnymi i merytorycznymi i myślę, że każdy z nas powinien to robić.

Naukowiec naszego wydziału ocenia, że jego podopieczna przez rok współpracy wykonała ogromną pracę, porównywalną z wymaganiami na poziomie doktoranta. Jednocześnie zachęca studentów do tego, by maksymalnie wykorzystywali to wszystko, co ma im do zaoferowania ich tutor oraz aby sami stawiali mu wyzwania.

– W naszej dyscyplinie bardzo potrzebujemy światłych umysłów, które chcą odkrywać nowe rzeczy i poznawać prawdę ukrytą w sztucznej inteligencji – mówi prof. Tomasz Kajdanowicz. – A to nie będzie możliwe, jeśli nie będziemy dbać od samego początku o tych najzdolniejszych i najmądrzejszych na naszej uczelni.

Zgromadzeni w Centrum Kongresowym uczniowie ze współpracujących z PWr szkół średnich wysłuchali także prezentacji o lokalizacji cząstek w kryształach z nieporządkiem Piotra Tokarczyka z Wydziału Podstawowych Problemów Techniki (tutor dr inż. Patrycja Łydżba). Temat budowania mostów przybliżył Dariusz Banaś z Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego (tutor dr inż. Paweł Hawryszków), a kwestię perowskitów jako technologii przyszłości opisała Barbara Sznyrowska z Wydziału Mechaniczno-Energetycznego (tutor dr inż. Jacek Lamperski).

Na zakończenie prelekcję „Pracujące nosy – czyli w pogoni za zapachem” wygłosiła dr inż. Elżbieta Romanik z Wydziału Inżynierii Środowiska.