Naukowiec z Katedry Sztucznej Inteligencji na Wydziale Informatyki i Telekomunikacji, doktor językoznawstwa z dyplomem z UWr. Na PWr pomaga tworzyć narzędzia służące do automatycznego przetwarzania języka naturalnego, nie wyobraża sobie życia bez muzyki, dlatego od 1999 r. gra w popularnej kapeli rocka chrześcijańskiego „40 synów i 30 wnuków jeżdżących na 70 oślętach”, a od kilku, z żoną Anią, tworzy także projekt muzyczny – AMO Homepray, który jest połączeniem „domowego” grania akustycznego z elektroniką.

„Wychowałem się w domu pełnym muzyki. Co zresztą nie było niczym wyjątkowym we wsi Paszyn pod Nowym Sączem, skąd pochodzę. To miejscowość o bogatych tradycjach sztuki ludowej, a ja w tym wyrosłem. W dzieciństwie od rana słyszałem prababcię śpiewającą godzinki, wujkowie grali na gitarach, a dziadek na klarnecie w wiejskiej orkiestrze. Każda okazja była dobra, by razem muzykować. Wspólne śpiewanie i granie na instrumentach jest więc dla mnie czymś absolutnie naturalnym. A przy tym ogromną pasją.

W »Czterdziestu…« gramy mieszankę rocka, folku, reggae i ballady, ale przede wszystkim chcemy tworzyć muzykę, która daje nadzieję. Dzielimy się tym, co przeżywamy, a przy tym czujemy potrzebę ewangelizacji. Nie chodzi nam o robienie kariery. Każdy z nas zawodowo zajmuje się czymś innym niż muzyka, ale wspólne próby, praca nad płytami czy koncerty dają nam dużo radości.

Często nasze występy są też wyjątkowymi przeżyciami – gdy widzimy, jak publiczność reaguje na naszą muzykę, a potem mamy jeszcze okazję z nią porozmawiać. Graliśmy na małych i dużych scenach, ale też w nietypowych dla takich wydarzeń miejscach, np. w więzieniach. Kiedy zaczynaliśmy jako studenci – i mieliśmy więcej czasu – koncertowaliśmy częściej, nie tylko w Polsce, ale i w Niemczech, Francji czy na Białorusi (a tam m.in. na festiwalu… metalowym).

Teraz gramy rzadziej, ale nadal energia między nami jest podobna. Kilka razy usłyszeliśmy o sobie »legendarny« zespół, ale nie czujemy jeszcze, że mamy schodzić ze sceny. Zresztą zaczynamy nawet myśleć o kolejnej płycie…”