Dr inż. Jan Kocoń z WIT oraz siedmioro innych młodych badaczy i badaczek z naszej uczelni otrzymało tegoroczne stypendia Ministra Edukacji i Nauki. To nagroda dla osób wykazujących się wybitnymi osiągnięciami w działalności naukowej.

Przy ocenie osiągnięć młodych naukowców ministerialni eksperci kierowali się przede wszystkim jakością ich publikacji naukowych, podejmowaniem przez kandydatów tematów ważnych dla rozwoju nauki i znaczeniem ich badań dla dziedziny nauki i dyscypliny naukowej lub artystycznej, a także oddziaływaniem społecznym dorobku naukowego i działalności naukowej.

O przyznanie stypendium mogli aplikować doktoranci lub nauczyciele akademiccy, którzy nie posiadają stopnia doktora, a także młodzi naukowcy, którzy posiadają stopień doktora, ale od jego uzyskania nie upłynęło 7 lat (uwzględniając przerwy w działalności naukowej),

Do tegorocznej edycji konkursu wpłynęło w sumie 1 828 wniosków. Ostatecznie Minister Edukacji i Nauki przyznał stypendia 230 osobom (w tym 37 doktorantom) reprezentującym 51 dyscyplin naukowych i artystycznych. Wszyscy laureaci będą przez 3 lata otrzymywali wsparcie w wysokości 5.390 zł miesięcznie.

Laureatami z PWr jest osiem osób, w tym troje doktorantów i doktorantek:

Dr inż Jan Kocoń

Wydział Informatyki i Telekomunikacji
dyscyplina informatyka techniczna i telekomunikacja

Zajmuje się rozwojem metod sztucznej inteligencji w przetwarzaniu języka naturalnego. Większość jego prac dotyczy rozwoju spersonalizowanych modeli opartych o głębokie sieci neuronowe dla zadań subiektywnych, takich jak rozpoznawanie w tekście: emocji, obraźliwości, humoru, wydźwięku, itp.

Badania te prowadzą do ukierunkowania metod sztucznej inteligencji na potrzeby konkretnego człowieka i uwzględnienia w procesie decyzyjnym indywidualnych cech osoby oraz kontekstu, w jakim oceniany jest tekst. Prace te mają również swoje praktyczne zastosowania, gdyż w ramach projektu CLARIN-PL powstały usługi bazujące na opracowanych modelach, które są wykorzystywane przez badaczy z nauk humanistycznych i społecznych, a także przez firmy zajmujące się m.in. monitoringiem mediów.

 Adrian Chajec

Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego
dyscyplina inżynieria lądowa, geodezja i transport

Jest pasjonatem budownictwa i stara się rozwijać swoją wiedzę głównie w tematach związanych z inżynierią materiałów budowlanych. W swoim doktoracie analizuje możliwości zastąpienia części cementu w mieszankach cementowych za pomocą materiałów odpadowych, tak aby zniwelować ich ogromny wpływ na środowisko naturalne.

Od dłuższego czasu analizuje również połączenie swoich zainteresowań związanych z mieszankami cementowymi z nowoczesnymi metodami wytwarzania przyrostowego (druk 3D) kompozytów cementowych. 

Agnieszka Chowaniec-Michalak

doktorantka na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego
dyscyplina inżynieria lądowa, geodezja i transport

W ramach projektu badawczego WOW, finansowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, sprawdza możliwość recyklingu odpadowych mączek granitowych. Jest także kierowniczką projektu, który uzyskała w konkursie Preludium Narodowego Centrum Nauki.

W swojej pracy doktorskiej „Eksperymentalna ocena podstawowych właściwości posadzek epoksydowych modyfikowanych wybranymi odpadowymi dodatkami mineralnymi” zajęła się modyfikacją żywic epoksydowych wykorzystywanych jako posadzki przemysłowe. Analizuje wpływ różnych dodatków mineralnych na właściwości fizyczne i mechaniczne posadzek epoksydowych.

dr inż. Mateusz Dyksik

Wydział Podstawowych Problemów Techniki
dyscyplina nauki fizyczne

Tematyka prowadzonych przez niego badań dotyczy własności ekscytonów w dwuwymiarowych perowskitach warstwowych, w szczególności w dwuwymiarowych perowskitach warstwowych. Stanowią one niezwykłą grupę materiałów, których własności przeczą doświadczeniom zdobytym w badaniach klasycznych materiałów półprzewodnikowych takich jak krzem, czy półprzewodniki III-V, II-VI, III-N.

Zrozumienie efektów ekscytonowych oraz synergii pomiędzy własnościami mechanicznymi i elektronicznymi jest konieczne aby w pełni wykorzystać potencjał tych materiałów, co pozwoli na ich efektywne wykorzystanie w urządzeniach optoelektronicznych przyszłości, w szczególności w ogniwach fotowoltaicznych czy emiterach światła.

W tym celu wykorzystuje metody spektroskopii optycznej w silnych polach magnetycznych. Podejście takie pozwala badać np. zmianę masy efektywnej nośników ładunku pod wpływem oddziaływania z drganiami sieci krystalicznej czy przejściami fazowymi. Zastosowanie wysokich pól magnetycznych pozwala również na badanie struktury subtelnej ekscytonu oraz na określenie jego energii wiązania czy rozmiaru. Przeprowadzone badania składają się na serię publikacji, przy czym najważniejsze wyniki opublikowano w czasopismach ACS Energy Letters, Science Advances i Nature Communication.

 Agata Jasiołek

doktorantka na Wydziale Architektury
dyscyplina architektura i urbanistyka

W ramach pracy doktorskiej zajmowała się zastosowaniem papieru jako materiału budowlanego do tworzenia obudowy (ścian zewnętrznych) budynku, ze szczególnym uwzględnieniem ich wpływu na środowisko naturalne. Lekka obudowa budynku jest popularnym rozwiązaniem w architekturze, jednak zastosowane w niej materiały zwykle nie należą do ekologicznych. Użycie naturalnego surowca, jakim jest papier, stanowi alternatywę wpisującą się w zasady zrównoważonego rozwoju

 Tomasz Serafin

doktorant na Wydziale Zarządzania
dyscyplina nauki o zarządzaniu i jakości

dr Dimitris Sotiros

Wydział Zarządzania
dyscyplina nauki o zarządzaniu i jakości

Jego zainteresowania naukowe związane są głównie z pomiarem efektywności. Zajmuje się wzmocnieniem teoretycznych podstaw tej dziedziny oraz opracowaniem nowych, zorientowanych na zastosowania wieloaspektowych metod decyzyjnych, które mogą wspierać decydentów.

dr inż. Rafał Szabla

Wydział Chemiczny
dyscyplina nauki chemiczne

Wspólnie ze swoim zespołem bada pochodzenie RNA i DNA na Ziemi. To jak te polimery informacyjne mogły powstawać na młodej Ziemi, a także w jaki sposób zaczęły pełnić pierwsze funkcje, które umożliwiły powstanie protokomórek.

Skupiają się przede wszystkim na symulacjach z wykorzystaniem metod chemii kwantowej, obliczeniowej oraz od niedawna uczenia maszynowego. Wyniki te korelują z wynikami eksperymentalnymi swoich współpracowników z Harvardu, MRC LMB w Cambridge, LMU w Monachium i wielu innych zagranicznych instytucji.