Daje z siebie wszystko, łącząc triathlon oraz… studiowanie informatyki algorytmicznej na WIT. W zeszłym roku zdobyła trzy złote medale Mistrzostw Polski w kategorii K20, a teraz marzy jej się jeszcze więcej. Zofia Kurata z naszego wydziału jest bohaterką cyklu #JestemzPWr#JestemzWIT.

Bohaterka cyklu zauważa, że pracowitość i wytrwałość są punktami wspólnymi dziedziny sportu oraz informatyki. Na WIT studiuje informatykę algorytmiczną, bo jak sama twierdzi, zawsze dobrze się dogadywała z matematyką. Pomimo braku zaplecza programistycznego, zdecydowania się na studia na naszym wydziale. 

– Jestem zadowolona z decyzji o studiach. Gdybym miała wybierać teraz, wybrałabym tak samo. Jest ciężko, ale ciekawie. Cieszę się, że te dwie dziedziny się uzupełniają. Trenując mogę odpocząć od nauki, ucząc się, odpoczywam od sportu – mówi nasza studentka.

Pasja do sportu miała rozpocząć się od treningów pływackich w szkole podstawowej. W gimnazjum Zofia zaczęła więcej jeździć na rowerze i dostała swoją pierwszą »szosówkę«. W liceum, zainspirowana swoim wujkiem – zawodnikiem i trenerem triathlonu, postanowiła do tego zestawu dorzucić bieganie. Wujek jest teraz jej trenerem. Mimo że mieszka na co dzień w Szwajcarii, za pośrednictwem aplikacji treningowej ustala i kontroluje postępy Zofii. 

Jak zauważa bohaterka cyklu, nie jest łatwo łączyć treningi ze studiami. Aby zdążyć ze wszystkimi aktywnościami, cały dzień musi być uprzednio zaplanowany. Należy być dobrze zorganizowaną osobą, żeby móc łączyć dwie tak odległe i wymagające pasje.

W tygodniu Zofia poświęca na treningi od 9 do 14 godzin. Triathlon jest bardzo czasochłonny, ale ma stanowić wspaniałą równowagę dla wymagających wysiłku umysłowego studiów. Bohaterka podkreśla różnorodność, którą cechuje się ta dyscyplina sportu.

– Triathlon nigdy się nie nudzi i nawet z drobną kontuzją np. uniemożliwiającą bieganie, można przecież dalej pływać lub jeździć na rowerze. Dystanse, na których biegam, wymagają żeby od startu do samej mety był ogień. Muszę dać z siebie wszystko przez całą godzinę, którą spędzam na trasie – opowiada dla cyklu #JestemzPWr.

Podczas igrzysk triathloniści muszą najpierw przepłynąć 1,5 km, przejechać na rowerze 40 km i przebiec 10 km. Zofia wspomina, że najlepsze wyniki osiąga na połowie dystansu olimpijskiego i na 1/8 dystansu Ironmana. Są to krótkie dystanse, które wymagają, żeby na trasie być nieco ponad godzinę.

– Wraz z wiekiem tracimy szybkość, ale za to zyskujemy większą wytrzymałość. Chcę wykorzystać swoją dynamikę, a na dłuższe dystanse przyjdzie jeszcze czas – tłumaczy.

W zawodach Zofia startuje od trzech sezonów. Profesjonalizuje swoją karierę m.in. przez współpracę ze sponsorami. Swoje dokonania dokumentuje na Instagramie. Marzą się jej starty za granicą, ale na razie przeszkodą są głównie finanse. Najbardziej dumna jest ze swojej życiówki podczas duathlonu: 18:53 na dystansie 5 km.

W ramach najbardziej szalonej przygody i treningu opowiadała dla cyklu #JestemzPWr o sytuacji z wujkiem, z którym zaplanowali wjechać rowerem na siedem alpejskich przełęczy jednego dnia. Wyruszyli o szóstej rano i wszystko szło sprawnie, ale gdy wjeżdżali na piątą przełęcz, zapadł zmrok i rozszalała się burza. Ze względów bezpieczeństwa przerwali wyprawę, ale i tak łącznie pokonali 216 km, w tym ponad 5 300 m przewyższenia.

Zofia Kuriata tylko w zeszłym roku zdobyła trzy złote medale Mistrzostw Polski w kategorii K20. Mówi, że nie może doczekać się startu nowego sezonu. Ma w planach zagrozić zawodniczkom z wyższych kategorii wiekowych i stanąć na najwyższym stopniu podium Mistrzostw Polski w kategorii open. Trzymamy kciuki za naszą studentkę!